Συναδέλφισσα – Συνάδελφε,
Σε καλούμε στην Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση που θα γίνει την ΤΕΤΑΡΤΗ 22/2/2012 στις 18:00μ.μ, στο κτίριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας [ΕΚΑ],Γ’ Σεπτεμβρίου 48Β.
Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι:
Ø Απολογισμός δράσης του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου.
Ø Έκθεση Εξελεγκτικής Επιτροπής.
Ø Έγκριση Απολογισμού του Διοικητικού Συμβουλίου.
Ø Οικονομικός Απολογισμός για το έτος 2011.
Ø Οικονομικός Προϋπολογισμός για το έτος 2012.
Ø Εκλογή Εφορευτικής Επιτροπής για την πραγματοποίηση των αρχαιρεσιών.
Ø Επιλογή Δευτεροβάθμιας Οργάνωσης [ΕΚΑ ή ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ] για αντιπροσώπευση στην ΓΣΕΕ.
Το μνημόνιο μπορεί να ψηφίστηκε στην βουλή από το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπρόσωπους, το νέο έγκλημα σε βάρος των εργαζόμενων δεν θα είναι το τέλος, αλλά μια νέα αρχή στο διαρκή πόλεμο που η πλουτοκρατία έχει εξαπολύσει κατά της εργατικής τάξης.
Η στοχοποίηση μισθών και συλλογικών συμβάσεων, με συντριπτική μείωση των μισθών και κατάργηση της ελάχιστης συλλογικής προστασίας των εργαζομένων, μαρτυρά ότι το κεφάλαιο επιδιώκει τη μετατροπή τους όχι μόνο σε κακοπληρωμένους δούλους, αλλά και υποταγμένους, για αυτό οι εκβιασμοί εντάθηκαν ακόμα περισσότερο.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η ψήφιση των μέτρων στη Βουλή δεν φτάνει από μόνη της. Ξέρουν ότι σε τελική ανάλυση εκεί που θα κριθούν όλα είναι μέσα στους χώρους δουλειάς.
Το κεφάλαιο μπορεί να εξασφάλισε τις ψήφους των 199 βουλευτών, αλλά δεν πήρε την υπογραφή εκατομμυρίων εργατών για να μειωθούν οι μισθοί.
Μπορεί να έχει τη στήριξη της συγκυβέρνησης, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ. και της Μπακογιάννη, του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αλλά τη συμφωνία την δική μας δεν την έχει.
Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη. Έχουμε τη δύναμη να τους φρενάρουμε, να μην επιτρέψουμε την εφαρμογή των επώδυνων μέτρων.
Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις και οι απεργίες του τελευταίου διαστήματος, ο αναβρασμός που επικρατεί στους τόπους δουλειάς. Οι κινητοποιήσεις που γίνονται αυτές τις μέρες, η άμεση αντίδραση εργαζομένων και ταξικών συνδικάτων στο σχέδιο να μπει λουκέτο σε Εργατική Κατοικία και Εργατική Εστία.
Ο καθένας μας πλέον έχει βγάλει συμπεράσματα, μπορεί να διακρίνει τους φίλους από τους εχθρούς, με ποιον θα πάει και ποιον πρέπει να αφήσει.
Οι κινητοποιήσεις του χθες δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες του σήμερα, θα διαφέρουν αρκετά με τις απαιτήσεις και τις θυσίες των αγώνων που θα έρθουν. Εργαζόμενοι από αρκετούς χώρους δουλειάς που στο παρελθόν έβλεπαν της μάχες που δίναμε από μακριά, σήμερα σηκώνουν βάρος της οργάνωσης των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, αναμετρώνται στα ίσα με την εργοδοσία. Η θέση του καθένα μας είναι σε αυτούς τους αγώνες. Είναι καθήκον μας να σταματήσουμε τη βάρβαρη πολιτική που τσακίζει τη ζωή μας.
Ο μεγάλος αγώνας που συνεχίζουν να δίνουν οι χαλυβουργοί, δεκάδες σωματεία σε όλη την Ελλάδα, με απεργίες, επισχέσεις εργασίας. Η δράση που αναπτύσσουν οι Λαϊκές Επιτροπές, για τα χαράτσια, τα προβλήματα της Υγείας, της Παιδείας, για την προστασία των ανέργων, είναι αγώνες που κρατάνε αναμμένη τη φλόγα της αντίστασης και που το επόμενο διάστημα πρέπει να γίνουν ακόμα πιο αποφασιστικοί.
Οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς με επιτροπές αγώνα, κανένας εργαζόμενος έξω από το σωματείο, καθημερινή κουβέντα, ανοιχτό μέτωπο όχι μόνο για την κυβέρνηση και τα μέτρα, αλλά με την ίδια την καπιταλιστική εργοδοσία, ενημέρωση των εργαζομένων και ξεσκέπασμα του εργοδοτικού συνδικαλισμού, μέχρι να καταφέρουμε διώξουμε την «πέμπτη φάλαγγα» του κεφαλαίου από το σβέρκο μας.
Οι εκβιασμοί, τα τρομοκρατικά διλήμματα, που σπέρνουν φόβο και αγωνία, φανερώνουν τις αδυναμίες και το άγχος τους, δείχνει ότι δεν είναι ανίκητοι.
Τα κόμματα της πλουτοκρατίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ πρέπει να το πληρώσουν πολύ ακριβά, να μη χαριστούμε σε κανέναν.
Η καταιγίδα των μέτρων, το τσάκισμα των μισθών, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων δεν είναι μέτρα που καλύπτουν το δημόσιο χρέος, δεν έχουν σχέση με ελλείμματα. Είναι μέτρα που έχουν έναν και μόνο κερδισμένο. Τα κέρδη του μονοπωλιακού κεφαλαίου, τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Ο πραγματικός στόχος τους, είναι να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι και όχι το μεγάλο κεφάλαιο.
Η εργατική τάξη μπορεί να τους ανατρέψει έχει κάθε συμφέρον, κάθε δίκιο να αρνηθεί αυτόν τον δρόμο, να παρεμποδίσει την εφαρμογή των μέτρων.
Μονόδρομος για εμάς τους εργαζόμενους είναι να πληρώσει την κρίση το μεγάλο κεφάλαιο.
Τίποτα δεν τελείωσε! Εμείς έχουμε τη δύναμη.
Εμείς θα τους ανατρέψουμε.
Η καπιταλιστική κρίση έχει διαλύσει αυταπάτες δεκαετιών που είχαν ριζώσει στη συνείδηση των εργαζομένων. Οι αγώνες που έγιναν αποκάλυψαν εχθρούς και φίλους, δείχνουν το δρόμο που πρέπει να διανύσουμε, έχοντας ξεκάθαρο το στόχο:
Την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ και τη διαγραφή του χρέους, την κατάκτηση μαζί με τους κοινωνικούς της συμμάχους της εργατικής, λαϊκής εξουσίας, για να οικοδομήσει μια άλλη οικονομία και κοινωνία, με επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
