Συνάδελφε-Συναδέλφισσα,
Σε καλούμε να Οργανωθείς στο Σωματείο
σου!
Το σωματείο είναι η οργάνωση που υπερασπίζεται τα δικαιώματα σου. Αποτελείται από όλους εμάς, από τον κάθε εργαζόμενο, με ίσα δικαιώματα
και υποχρεώσεις. Το σωματείο δεν έχει σχέση με το βόλεμα, τις “καρέκλες”, τη
σαπίλα που προκαλεί ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, δηλαδή οι
άνθρωποι της εργοδοσίας. Το σωματείο είμαστε όλοι εμείς. Η λειτουργία του, η
δράση του, η αποτελεσματικότητα του καθορίζεται από εμάς. Από τη συμβολή του καθένα,
από την παρουσία του, από την αταλάντευτη στάση του στους χώρους δουλειάς. Από
τη συμμετοχή μας στις γενικές συνελεύσεις, στις συλλογικές διαδικασίες που
εμείς αποφασίζουμε.
15 λόγοι για να Οργανωθείς στο Σωματείο
σου!
1. Εργαζόμενοι
χωρίς οργάνωση είναι φτερό στον άνεμο σε κάθε επίθεση. Κάθε ένας
μόνος του είναι αδύνατος. Όλοι μαζί συλλογικά μπορούμε να φέρουμε τα πάνω-κάτω.
2.
Η δύναμη του σωματείου είναι η
ικανότητα να υποστηρίζει αποτελεσματικά και να επιβάλλει αγωνιστικά το συμφέρον
του εργαζόμενου,
ανεξάρτητα από τους θεσμούς και τη νομοθεσία.
3.
Δε μας θέλουν ενωμένους. Χτυπάνε την ενότητα μας, μας
κατηγοριοποιούν σε ιδιωτικούς και δημοσίους υπαλλήλους, σε προνομιούχους και
μη, σε Έλληνες και μετανάστες. Ενισχύουν τη διχόνοια, τον κοινωνικό αυτοματισμό.
4.
Κόντρα στο οργανωμένο μπλοκ (κυβερνήσεις, εργοδοσία,
ξεπουλημένοι συνδικαλιστές), η μη στράτευση στον αγώνα είναι βούτυρο στο ψωμί
των αφεντικών.
5.
Πρέπει να μεταφέρουμε το φόβο και το άγχος στα αφεντικά.
Ανοργάνωτος εργαζόμενος =εργαζόμενος χωρίς φωνή =ήρεμη και ανακουφισμένη
εργοδοσία. Να την ανησυχήσουμε. Να τρέμει στο βηματισμό μας.
6.
Για να πετάξουμε έξω τους συμβιβασμένους συνδικαλιστές και
τους ανθρώπους της εργοδοσίας από τα σωματεία και την Ομοσπονδία. Φτύσ' τους
κατάμουτρα και ενίσχυσε τη δύναμη σου.
7.
Για να μη ζήσουμε σαν δούλοι του 21ου
αιώνα. Τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα που στήνουν θα καταργηθούν με οργάνωση
και ταξικό αγώνα.
8.
Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πραγματική αλληλεγγύη, ανάμεσα
μας, κάνοντας πέρα τα αρπαχτικά των ΜΚΟ, των ΚΕΚ, τον ΟΑΕΔ.
9. Για να
διεκδικήσουμε και να πάρουμε τον πλούτο που εμείς με την εργασία μας,
παράγουμε.
10.
Για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας απέναντι
στους εκμεταλλευτές μας, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας. Για να αγωνιστούμε για
μόνιμη-σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους. Να μπει
φρένο στις ατομικές συμβάσεις, στις απειλές, στις απολύσεις.
11.
Για να γίνουμε πιο αποτελεσματική δύναμη στην πάλη
απέναντι στους αντεργατικούς νόμους. Για να διεκδικήσουμε μισθούς και
ασφαλιστικά δικαιώματα αντίστοιχα με τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες της
εποχής μας. Για να τσακίσουμε κάθε προσπάθεια εκβιασμού ή τρομοκρατίας
από την εργοδοσία.
12.
Για να δώσουμε μαχητικούς-ισχυρούς αγώνες ενάντια σε
κάθε κρούσμα εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Αν
κυριαρχήσει η ατομική διαπραγμάτευση, η εργοδοσία θα σου δίνει ένα και θα σου
παίρνει εκατό.
13.
Τα
δικαιώματα μας κατακτήθηκαν με αγώνες, με συμμετοχή και οργάνωση και όχι από
τον καναπέ και παρακολουθώντας τις εξελίξεις. Για να πάρουμε πίσω ότι
χάσαμε και να τα διευρύνουμε.
14.
Ως εργαζόμενοι και συνάδελφοι έχουμε τις δικές μας αξίες
που βρίσκονται κόντρα στις αξίες του συστήματος που ζούμε. Η αλληλεγγύη και η
συναδελφικότητα βρίσκονται κόντρα στον ανταγωνισμό, στη λογική “ο θάνατος σου η
ζωή μου”.
15.
Να συντονίσουμε πιο αποτελεσματικά τις προσπάθειες και
τους αγώνες μας με το υπόλοιπο ταξικό εργατικό κίνημα που συσπειρώνεται γύρω
από το ΠΑΜΕ, για την υπεράσπιση των συμφερόντων όλης της εργατικής τάξης της
χώρας μας.
Μην περιμένεις σωτήρες, ανέλαβε ΤΩΡΑ δράση,
Πάλεψε για τη
ζωή σου - Οργανωμένα μέσα από το Σωματείο σου.
Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες,
Σας καλούμε να
κρατήσετε ψηλά το κεφάλι!
Να μην υποχωρήσουμε! Να μη
μας πάρει από κάτω αυτό που ζούμε κάθε μέρα στη δουλειά και στο σπίτι μας. Μη
μείνουμε στο σιχτίρισμα, μην πελαγώνουμε γενικά και αόριστα χωρίς να κάνουμε την
αγανάκτηση μας οργή και αγώνα. Η ανεργία, η καθημερινή απειλή της απόλυσης, η
κατηφόρα στους μισθούς, τα κακοπληρωμένα πεντάμηνα απασχόλησης, η συλλογή από
απλήρωτους φόρους, τα συνεχόμενα χαράτσια και τα χρέη στις τράπεζες, δεν
αντιμετωπίζονται με κατάρες και μιζέρια.
Αυτό θέλουν όσοι έχουν
συμφέρον να μας καταδικάσουν μόνιμα στην εξαθλίωση, στην ανεργία, να είμαστε
δούλοι στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που στήνουν. Δεν πρέπει να μας τσακίσει η
απόγνωση και η απογοήτευση, η λογική πως “ότι και να κάνουμε τίποτα δε
γίνεται”.
Να μην
τους περάσει!
Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι συνδικαλιστές των κυβερνήσεων, των
εργοδοτών αλλά και της σημερινής κυβερνώσας αριστεράς πιπίλαγαν το μυαλό μας με
τον μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στήριζαν τις κατευθύνσεις του Μάαστριχτ,
της Λισαβόνας, τις αποφάσεις των Βρυξελλών. Ήταν αυτοί που σε συνθήκες
ανάπτυξης υπέγραφαν συμβάσεις με 77 λεπτά αύξηση, είναι αυτοί που τώρα σε
συνθήκες κρίσης υπογράφουν συμβάσεις με μειώσεις μισθών για να μην χάσουν οι
εργοδότες από τα κέρδη τους, αλλά να χάσουμε εμείς από τον μισθό μας, είναι
αυτοί που ενώ η σύμβαση που πληρωνόμαστε (ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ) έχει λήξει από το
2011 δεν έκαναν τίποτα για να υπογράψουν καινούργια με αποτέλεσμα η μείωση
στους μισθούς μας να έχει φτάσει έως και 40%. Eίναι οι φορείς που δήθεν αντιπροσωπεύoυν τον ρεαλισμό και
καταγγέλλουν το ΠΑΜΕ για απομονωτισμό και επαναστατική γυμναστική με στόχο να
χτυπήσουν τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα με βάση τις ανάγκες μας.
Σήμερα σε συνθήκες κρίσης
συνεχίζουν τον ιδεολογικό και οργανωτικό αφοπλισμό των εργαζόμενων. Παλιός αλλά
και νέος κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, συνεργάζονται στους τόπους
δουλειάς με την εργοδοσία, προσπαθώντας να μετατρέψουν τα σωματεία σε όργανα
των επιχειρηματιών. Με την οργάνωση μας να απαντήσουμε στο νέο φονικό όπλο του
συστήματος που μας έρχεται από παλιά, στη ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Μισούν τους αγώνες των εργαζομένων, βρίσκονται ως μπράβοι-απεργοσπάστες στο
πλευρό των εργοδοτών, χτυπούν κάθε αγώνα.
Συνταγές και εύκολες λύσεις
δεν υπάρχουν! Όλοι εμείς που παλεύουμε μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ κάνουμε ότι
μπορούμε να ξεπεράσουν οι εργαζόμενοι το φόβο, την απογοήτευση και να
οργανωθούν στα συνδικάτα. Μέσα από τη συμμετοχή και τη δράση να αντιπαλέψουμε
ενωμένοι τη μεγαλεοργοδοσία, την πολιτική των επιχειρηματικών ομίλων. Να
ισχυροποιηθεί η ταξική στάση και γραμμή πάλης σε κάθε όργανο των εργαζομένων.
Να ανασυνταχτούμε! Εμείς έχουμε τη
δύναμη.
Χωρίς εμάς ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ. Μπορούμε ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
