ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ
Την κατάσταση στις εταιρείες
δημοσκοπήσεων την γνωρίζουμε όλοι μας. Με τους εργοδότες να εκμεταλλεύονται τη
δυνατότητα των συμβάσεων έργου για την αύξηση των κερδών τους κι εμάς να
δουλεύουμε καταρχήν όποτε υπάρχει έργο και μετά να κυνηγάμε την έρευνα, να
κυνηγάμε το μεροκάματο, να κυνηγάμε τα ένσημα.
Κανένας δεν μπορεί να μας κοροϊδέψει και να παίζει
παιχνίδια στην πλάτη μας. Αρκεί να τα βάλουμε κάτω, να τα μετρήσουμε και να
σκεφτούμε:
Όλα αυτά μας είναι γνωστά…
- Οι συμβάσεις έργου, που σημαίνουν πληρωμή με το κομμάτι κι ένσημα με το σταγονόμετρο, αγωνία για το πενιχρό μεροκάματο και την ανανέωση των βιβλιαρίων μας
- Η αγωνία για το αν την επόμενη μέρα θα υπάρχει έργο για να μπορούμε να δουλέψουμε, με πολλούς από εμάς να περνάμε ακόμη και μήνες χωρίς δουλειά
- Το να ξεκινάμε μια έρευνα χωρίς να ξέρουμε καν πόσο πληρωνόμαστε γι’ αυτή
- Το να δουλεύουμε διπλοβάρδιες, 10ωρα ή και 12ωρα, γιατί οι ώρες πολλές φορές περνούν χωρίς να ολοκληρώσουμε ούτε μία έρευνα, δηλαδή με μηδέν μεροκάματο
- Το να πηγαίνουμε ακόμη κι άρρωστοι για δουλειά, γιατί με τις συμβάσεις που υπογράφουμε δεν προβλέπεται άδεια ασθενείας
- Οι ενοχλήσεις στην όραση, την ακοή και το μυοσκελετικό μας, που είναι αποτέλεσμα πολλές φορές κακού υλικοτεχνικού εξοπλισμού, αλλά και της πολύωρης εργασίας χωρίς τα απαραίτητα διαλείμματα (ποιος βγαίνει διάλειμμα ανά μία ώρα όταν κυνηγάει την έρευνα;)
«Μα έτσι έχουν τα πράγματα, αυτή είναι η
κατάσταση, υπάρχει εμπειρία από κάτι διαφορετικό;»
Ναι. Το σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας έχει εδώ κι ένα χρόνο συγκροτήσει
την Επιτροπή Εργαζομένων στις Εταιρείες Δημοσκοπήσεων. Όλοι εμείς, τα μέλη της
επιτροπής, αποφασίσαμε να αποτινάξουμε από πάνω μας τον πολύ βολικό για την
εργοδοσία χαρακτηρισμό του «ερευνητή», που μας κάνει μπαλάκι στα χέρια της
ανάλογα με τις ανάγκες της κι επιπλέον μας διαχωρίζει από τους υπόλοιπους
εργαζόμενους ως «ειδική κατηγορία». Το κάλεσμά μας για οργάνωση έχει φτάσει
μέσα από συζητήσεις, εξορμήσεις, συσκέψεις, αλλά και τις συλλογικές διαδικασίες
του σωματείου συνολικά σε πολλούς εργαζόμενους. Όμως πρέπει να φτάσει σε ΟΛΟΥΣ.
«Τι μπορούμε όμως να κάνουμε, τι μπορούμε να
ζητήσουμε;»
Κοιτάζοντας τις δικές μας ανάγκες απαιτούμε και καλούμε και όλους τους συναδέλφους
να απαιτήσουμε μαζί:
Όχι στη δουλειά, την ασφάλιση, τη
ζωή με το κομμάτι
·
Συμβάσεις
αορίστου χρόνου με σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους, με σταθερό μισθό που
να ανταποκρίνονται στις δικές μας ανάγκες
·
Πλήρη
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ασφάλιση
·
Τα δώρα και
τα επιδόματα που μας ανήκουν
·
Τις άδειες
που δικαιούμαστε
·
Άρτιο
υλικοτεχνικό εξοπλισμό και τακτικά διαλείμματα
·
Κατάργηση του
ωρομίσθιου και των συμβάσεων έργου και μετατροπή αυτών των συμβάσεων σε
συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Από τη θάλασσα της
αβεβαιότητας και της ελαστικότητας, στην οποία καθημερινά μας βουτάει η
εργοδοσία, η οποία με το δικό μας κόπο και την αγωνία βγάζει κέρδη χωρίς εμείς
να της «στοιχίζουμε» σχεδόν τίποτα (κι εδώ αρκεί να δούμε ποιοι είναι οι
εντολείς των ερευνών: εταιρείες τηλεπικοινωνιών, τράπεζες,
αυτοκινητοβιομηχανίες, φαρμακοβιομηχανίες κ.α.), εμείς, οι χιλιάδες εργαζόμενοι
στις εταιρείες δημοσκοπήσεων στην Αττική μπορούμε να βγούμε. Εμείς είμαστε χιλιάδες, οι εργοδότες όχι.
Αρκεί να ενωθούμε,
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ
Γιατί να γραφτούμε στο σωματείο;
- Εργαζόμενοι χωρίς οργάνωση είναι φτερό στον άνεμο σε κάθε επίθεση. Κάθε ένας μόνος του είναι αδύναμος. Όλοι μαζί συλλογικά μπορούμε να φέρουμε τα πάνω-κάτω.
- Η δύναμη του σωματείου είναι η ικανότητα να στηρίζει αποτελεσματικά και να επιβάλλει αγωνιστικά το συμφέρον του εργαζόμενου, ανεξάρτητα από τους θεσμούς και τη νομοθεσία.
- Δε μας θέλουν ενωμένους. Χτυπάνε την ενότητα μας, μας κατηγοριοποιούν σε ιδιωτικούς και δημοσίους υπαλλήλους, σε προνομιούχους και μη, σε Έλληνες και μετανάστες. Ενισχύουν τη διχόνοια, τον κοινωνικό αυτοματισμό.
- Πρέπει να μεταφέρουμε το φόβο και το άγχος στα αφεντικά. Ανοργάνωτος εργαζόμενος = εργαζόμενος χωρίς φωνή = ήρεμη και ανακουφισμένη εργοδοσία. Να την ανησυχήσουμε. Να τρέμει στο βηματισμό μας.
- Για να διεκδικήσουμε και να πάρουμε τον πλούτο που εμείς με την εργασία μας, παράγουμε.
- Για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας απέναντι στους εκμεταλλευτές μας, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας. Για να αγωνιστούμε για μόνιμη-σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους. Να μπει φρένο στις ατομικές συμβάσεις, στις απειλές, στις απολύσεις.
- Για να γίνουμε πιο αποτελεσματική δύναμη στην πάλη απέναντι στους αντεργατικούς νόμους. Για να διεκδικήσουμε μισθούς και ασφαλιστικά δικαιώματα αντίστοιχα με τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες της εποχής μας. Για να τσακίσουμε κάθε προσπάθεια εκβιασμού ή τρομοκρατίας από την εργοδοσία.
- Τα δικαιώματα μας κατακτήθηκαν με αγώνες, με συμμετοχή και οργάνωση και όχι από τον καναπέ και παρακολουθώντας τις εξελίξεις. Για να πάρουμε πίσω ό,τι χάσαμε και να τα διευρύνουμε.
- Ως εργαζόμενοι και συνάδελφοι έχουμε τις δικές μας αξίες που βρίσκονται κόντρα στις αξίες του συστήματος που ζούμε. Η αλληλεγγύη και η συναδελφικότητα βρίσκονται κόντρα στον ανταγωνισμό, στη λογική «ο θάνατος σου η ζωή μου».
- Να συντονίσουμε πιο αποτελεσματικά τις προσπάθειες και τους αγώνες μας με το υπόλοιπο ταξικό εργατικό κίνημα που συσπειρώνεται γύρω από το ΠΑΜΕ, για την υπεράσπιση των συμφερόντων όλης της εργατικής τάξης της χώρας μας.
Δεν πρέπει να μας
τσακίσει η απόγνωση και η απογοήτευση, η λογική πως «ό,τι και να κάνουμε,
τίποτα δε γίνεται».
Να μην τους περάσει!
ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ
ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ
ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ
ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
