Το πανηγύρι και η
ασυδοσία που κυριαρχεί γύρω από την εργασία και τα δικαιώματα των εργαζόμενων
στην καθαριότητα συνεχίζονται αμείωτα. Παρά τις φανταχτερές υποσχέσεις της
κυβέρνησης και των προεκλογικών συνθημάτων για δήθεν εξοστρακισμό των εργολαβικών-δουλεμπορικών
συνεργείων, οι εργαζόμενες στην καθαριότητα αντιμετωπίζουν καθημερινά θεούς και
δαίμονες σε όλους τους κλάδους και τους εργασιακούς χώρους.
Το σύνθημα για την
απομάκρυνση των δουλεμπόρων-εργολάβων από τα νοσοκομεία, τα πανεπιστήμια και
από δεκάδες χώρους του ευρύτερου Δημόσιου τομέα στους οποίους εργάζονται
καθαρίστριες, αποδείχτηκε φούμαρα, συνοδεύτηκε με μεγαλύτερη ενίσχυση τους.
Αυτές τις μέρες δεκάδες καθαρίστριες που εργάζονται στο ΕΜΠ βρίσκονται σε απεργιακό
αγώνα απέναντι στην εργοδοσία της «ISS». Διεκδικούν να μη μειωθούν οι αποδοχές τους
από την εταιρεία, καθώς οι
προωθούμενες μειώσεις των μισθών μέσω της κατάργησης του επιδόματος γάμου και
των τριετιών, κυμαίνονται από 60 έως 90 ευρώ, πάνω στους ήδη πενιχρούς μισθούς
των 400 έως 500 ευρώ. Χρειάζεται να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον αγώνα τους.
Η κυβέρνηση αφού
πέταξε το τυράκι των απαράδεκτων ατομικών συμβάσεων με τη μορφή του ατομικού
εργολάβου, εκβιάζοντας τις εργαζόμενες να επιλέξουν ανάμεσα στις άθλιες
εργασιακές σχέσεις των εργολαβικών συνεργείων και των απαράδεκτων και γυμνών
από εργασιακά δικαιώματα συμβάσεων ορισμένου χρόνου 2ετής διάρκειας, σήμερα
σφυρίζει αδιάφορα και κρύβεται πίσω από τις δεσμεύσεις και τις συμφωνίες που
έχει συνταχθεί με τη σειρά της.
Πέρα από το γεγονός
πως σε δεκάδες εργασιακούς χώρους οι καθαρίστριες βρίσκονται απλήρωτες επί
μήνες, παράλληλα αντιμετωπίζουν τη συσσωρευμένη απώλεια δικαιωμάτων, χωρίς δώρα γιορτών, επιδόματα, δικαιώματα άδειας, με ευθύ
το χτύπημα του δικαιώματος στη μητρότητα. Τα δύο
συνεχόμενα περιστατικά εργαζόμενων στην καθαριότητα του νοσοκομείου Ηρακλείου,
στις οποίες δόθηκε αρνητική απάντηση σε αίτημα άδειας που υπέβαλλαν για 6μηνη
άδεια μητρότητας αλλά και άδεια μετ’ αποδοχών λόγω επικίνδυνης
εγκυμοσύνης, αποτελούν αιτία πολέμου για το
εργατικό-λαϊκό κίνημα, τα σωματεία καθαριστριών. Οι συγκεκριμένες περιπτώσεις
δεν είναι μεμονωμένες! Θα πολλαπλασιαστούν καθώς είναι αποτέλεσμα των
απαράδεκτων και αμφίσημων εργασιακών σχέσεων που θέλουν τις καθαρίστριες να
βρίσκονται συνεχώς κάτω από διαρκή εκμετάλλευση και ομηρία.
Σε κάθε πόλη, σε κάθε
εργασιακό χώρο οι καθαρίστριες να διώξουν τα νομικά κοράκια που μυρίζουν ψητό
και μαδάνε το υστέρημα τους, τάζοντας φύκια και μεταξωτές κορδέλες. Το θράσος
των αρπαχτικών πατάει πάνω στο χώρο που δίνουν οι δυνάμεις του νέου και του
παλιού εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που αναγάγουν τη νομική
διεκδίκηση ως μητέρα των μαχών, σπέρνοντας ψεύτικες ελπίδες.
Εδώ και τώρα πρέπει να
οργανωθούν οι καθαρίστριες στα σωματεία τους, να ενώσουν τις δυνάμεις τους
απέναντι στην κυβέρνηση, στην εργοδοσία και τις πολιτικές που τις κρατούν
κακοπληρωμένες, ευέλικτες, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Να σπάσουν τις ψεύτικες
διαχωριστικές γραμμές που τις κατηγοριοποιούν σε σχολικές καθαρίστριες,
καθαρίστριες εργολάβων, καθαρίστριες σε νοσοκομεία, σε παιδικούς σταθμούς, σε
υπηρεσίες. Είναι αντιλήψεις που διασπούν, που υψώνουν τείχη ανάμεσα τους.
Συνάδελφοι,
συναδέλφισσες στην καθαριότητα,
Να
προσπεράσουμε τις φωνές του συμβιβασμού και της υποταγής. Το μέλλον και η ζωή μας δε μπορεί να συμπιέζεται στην
ανάπτυξη που ευαγγελίζονται. Η «ανάπτυξη» τους θα ποτιστεί με το αίμα μας, με
τη φθηνή εργασία και την δουλειά-λάστιχο, τη συνεχή ομηρία μας! Είναι ανάγκη να
δυναμώσει ο αγώνας για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, για αυξήσεις στους μισθούς, για εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα,
για την ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά.
Για να μη ζούμε με τα ψίχουλα μέσα
σε διαρκές άγχος, αλλά να έχουμε δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια.
